Re: ...Ξ Ξ»Ξ±ΟΟ ΟΞΏΞ²Ξ¬ΟΞ±ΞΉ Ξ±ΞΊΟΞΌΞ· ΟΞΉΞΏ ΟΞΏΞ»Ο ΟΞΏΟΟ ΟΞΏΞ»ΞΉΟΞΉΞΊΞΏΟΟ ΟΞΏΟ ...

2011/6/1 Dimitrios Karkamanis <karkamanis@gmail.com>

Αγαπητοί φίλοι - Dear Fellows

Αφιερώστε λιγάκι από τον χρόνο σας, διαβάστε τις παρακάτω λίγες αράδες, και ο καθένας σας, από την σκοπιά του και την κρίση του, αν έχει τον χρόνο και την διάθεση, ας μας τιμήσει με τα τυχόν σχόλιά του.

Για την αποστολή - For the posting:

Δημήτριος Καρκαμάνης - Dimitrios Karkamanis

Στοκχόλμη, Σουηδία - Stockholm, Sweden

Φοβάμαι

Φοβάμαι τους ανθρώπους που 30 χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και ένα ωραίο βράδυ μεσούντος του Μάη βγήκαν στις πλατείες κραυγάζοντας «Κλέφτες Κλέφτες».

Φοβάμαι εκείνους που δεν πληρώνουν φόρους, -δηλαδή 6 στους 10 έλληνες- και ταυτόχρονα οδύρονται για τα χρέη και τα ελλείμματα του κράτους.

Φοβάμαι εκείνους που βγάζουν μεγάλους λόγους για την εθνική ανεξαρτησία και την εθνική αξιοπρέπεια επαιτώντας τα δανεικά των ευρωπαίων.

Φοβάμαι εκείνους που διορίστηκαν εις βάρος των άλλων, γλείφοντας τους πολιτικούς, και τώρα μουτζώνουν τη βουλή.

Φοβάμαι εκείνους που γέμιζαν προεκλογικά τις πλατείες της μεταπολίτευσης, κραδαίνοντας τις πλαστικές σημαίες του πελατειακού κράτους έτοιμοι για το μεγάλο πλιάτσικο, και τώρα τις γεμίζουν πάλι αγανακτισμένοι.

Υποκλίνομαι μόνον στα πραγματικά θύματα: τους άνεργους και τους νέους χωρίς ελπίδα.

Φοβάμαι όταν βλέπω τον λαϊκισμό της νέας εποχής, με τα γλυκά λόγια του Μίκη και τα χρυσοποίκιλτα άμφια του Άνθιμου, να απλώνει το βαρύ χέρι πάνω τους.

Και χθες φοβήθηκα ακόμη περισσότερο.

Μάκης Καραγιάννης

Πηγή: http://politicalreviewgr.blogspot.com/

***************************************************************************************************

2011/6/1 Elias Stamboliadis <elistach@mred.tuc.gr>

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Επιτρέψατε μου να συγχαρώ την συνάδελφο κα. Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη που επιτέλους είπε αυτό που αποτελεί έκφραση αυτογνωσίας και χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή κοινότητα σαν σύνολο και όχι βέβαια ένα έκαστο από τα μέλη της μεταξύ των οποίων υπάρχουν αυτοί που όχι μόνο έχουν το ψυχικό σθένος αλλά και την κατάρτηση να μπουν μπροστάρηθες και να σηκώσουν το βάρος της τύχης του λαού μας.

Την συνεπικουρώ όταν λέει "Δυστυχώς, το καθηγητικό κατεστημένο, ανά την υφήλιο, είναι γενικά συντηρητικό, φοβάται να εκφέρει γνώμη σε θέματα αιχμής, δεν συμφωνεί εύκολα με οτιδήποτε και γενικά προτιμά να παραμένει (εντός των τειχών)".

Ως προσωπικότητες δεν αναδεικνύονται ex officio οι κατέχοντες πανεπιστημιακούς τίτλους αλλά αναγνωρίζονται ως τέτοιες αυτοί που με το έργο και την αυτοθυσία τους προσφέρουν κάτι στο συνολο. Μέχρι τώρα το κατεστημένο ανεδείκνυε σαν προσωπικότητες τους υπηρέτες του, κατά παράβαση κάθε αξιοκρατικής αρχής και ιδού που έχουν οδηγήσει τη χώρα και τον Ελληνισμό.

Δεν χρειαζόμαστε πλέον κυβέρνηση προσωπικοτήτων, που τιο ίδιο το σύστημα μας προβάλλει, αλλά τον άγνωστο Έλληνα που θα ηγηθεί της προσπάθειας σωτηρίας της χώρας, όπως είπε και ο Μ. Θεοδωράκης.

Ας οργανωθούμε λοιπόν στις γειτονιές και τις ενορίες μας, που ο ένας γνωρίζει τον άλλο, να αναδείξουμε τους εκπροσώπους μας και όχι να περιμένουμε να μας καλέσουν επειδή εμείς νομίζουμε ότι είμαστε οι εκλεκτοί και δεν καταδεχόμαστε να επικοινωνήσουμε πολύ δε περισσότερο να αναμετρηθούμε στην Εκκλησία του Δήμου με το γείτονα που δεν έχει PhD.

Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
Πολυτεχνείο Κρήτης
Πολυτεχνειούπολη
73100 Χανιά, Κρήτη
Τηλ. 28210 37601
elistach@mred.tuc.gr

----- Original Message -----

From: Delivani Maria

To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG

Sent: Tuesday, May 31, 2011 6:58 PM

Subject: Re: Εθνικό νόμισμα

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Με αφορμή την παρέμβαση του συναδέλφου κ. Σταμπολιάδη, που από όσο αντιλαμβάνομαι, αποτελεί προσπάθεια τεκμηριωμένης επιστημονικής απάντησης προς όλους εκείνους, που είτε δεν ζουν στην Ελλάδα και, συνεπώς, αγνοούν τις τραγικές πτυχές των όσων διαδραματίζονται σ'αυτήν, είτε έχουν κομματικές διασυνδέσεις που δεν τους επιτρέπουν να εξετάζουν με αντικειμενικότητα τα ελάχιστα, άλλωστε, εναλλακτικά σενάρια σωτηρίας της χώρας, είτε τέλος διακατέχονται από πάγιο πνεύμα άρνησης, σε συνδυασμό και με επιθυμία προβολής τους, μέσω προσβολής των συναδέλφων τους.

Ερχομαι, λοιπόν, κι εγώ να προσθέσω μερικές διευκρινήσεις στην "επιστροφή σε εθνικό νόμισμα", που βεβαίως δεν ήταν δυνατόν να περιληφθούν σε επιστολή με εξαιρετικά περιορισμένα όρια έκτασης:

1. Είναι- ή πρέπει να είναι σαφές- ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν αποτελεί επιλογή, ούτε της επιστολής, ούτε φυσικά προσωπική μου. Αντιθέτως, θα εμφανιστεί ,ενδεχομένως, ως αναγκαστική λύση, γι αυτό στοιχειώδης φρόνηση απαιτεί να την λάβουμε υπόψη και όχι να την εξορκίζουμε.

2. Θα πρέπει, ακόμη, να είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα προτιμούσαν να μας βγάλουν από την Ευρωζώνη, αν δεν υπήρχε ο φόβος να προκληθεί σεισμός ανάλογος με αυτόν της Lehman Brothers εξαιτίας της εξόδου μας. Συνεπώς, μας ανέχονται, αλλά τη στιγμή που θα κρίνουν ότι δεν κινδυνεύουν, θα βρεθούμε εκτός, και τότε βέβαια χωρίς τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την έξοδο "ως περίστροφο" κατά την προσφιλή έκφραση του πρωθυπουργού μας. Έχω τη γνώμη ότι αν τώρα αφήσουμε να εννοηθεί ότι είμαστε έτοιμοι -αν χρειαστεί- και για την έξοδο, θα είναι δυνατόν να επιτύχουμε ανθρώπινους όρους για το μέλλον-ένα νέο Μνημόνιο. Προκύπτει, συνεπώς, ότι η λύση που κυριαρχεί στην επιστολή δεν είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη, αλλά η δυνατότητα αναδιάρθρωσης/αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, για την επίτευξη όρων, που να είναι υλοποιήσιμοι, χωρίς την πλήρη διάλυση της κοινωνίας και της οικονομίας μας.

3. Θεωρώ, απολύτως, κατανοητό τον πανικό που καταλαμβάνει την πλειοψηφία των Ελλήνων, στο άκουσμα της δραχμής, αφού χρησιμοποιείται κατά κόρον και από την κυβέρνηση, αλλά και από τα ΜΜΕ ως φόβητρο, προκειμένου να δεχόμαστε αναντίρρητα την καταστροφή μας. Θέλω, ωστόσο, να διευκρινήσω κάτι που φοβάμαι ότι δεν έγινε αρκετά ξεκάθαρο. Δηλαδή, ότι οι συνέπειες ενδεχόμενης εξόδου της χώρας μας από την Ευρωζώνη δεν νοείται να αξιολογούνται μεμονωμένα, αλλά αναγκαστικά σε άμεση συνάρτηση και σύγκριση με τη συνεχώς επιδεινούμενη και τελείως αδιέξοδη κατάσταση, στην οποία έχουμε περιέλθει. Φυσικά, και δεν θα πρόκειται για ευχάριστο περίπατο η έξοδός μας από την Ευρωζώνη, δεδομένου επιπλέον ότι οι επιπτώσεις της είναι αδύνατον να μετρηθούν-αφού πρόκειται για πρωτόγνωρο πείραμα που δεν διαθέτει επομένως εμπειρίες- αλλά από την άλλη πλευρά έχουμε μια ολοκληρωτική καταστροφή, χωρίς ελπίδα βελτίωσης για πάρα-πάρα πολλά χρόνια. Βεβαίως, ούτε με την έξοδο έχουμε τη βεβαιότητα ότι τα πράγματα θα είναι εύκολα. Υπάρχουν, ωστόσο, βάσιμες ελπίδες, που δεν υπάρχουν αν παραμείνουμε στην παρούσα κατάσταση.

4. Αλλά, το σοβαρότερο επιχείρημα υπέρ της διερεύνησης και αυτής της απευκταίας ας πούμε λύσης εξόδου από την Ευρωζώνη είναι η όντως τραγική απόφαση της κυβέρνησης-και φεύ και της αξιωματικής αντιπολίτευσης- εκποίησης της εθνικής περιουσίας. Αυτή η απόφαση ισοδυναμεί με πτώχευση στο διηνεκές της Ελλάδος, και ως Ελληνίδα θεωρώ ότι καμιά θυσία δεν είναι μεγάλη, αν θα μπορούσε να αποτρέψει αυτό το ξεπούλημα. Είναι ανήθικο, παράνομο, εξευτελιστικό. Εχω την άποψη ότι οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας, αποτελούν απόδειξη του ότι πρέπει να σταματήσει αυτός ο κατήφορος, με τις χωρίς ημερομηνία λήξης λιτότητες, τις κορυφούμενες ανισότητες, τις ταπεινωτικές ξένες παρεμβάσεις, την εξαθλίωση των εργαζομένων, την εξάρθρωση του κράτους Πρόνοιας.

5. Αυτή η απαίτηση των εταίρων μας, να βγάλουμε τον εθνικό πλούτο μας στο σφυρί, και μάλιστα αμέσως, αξίζει να συσχετιστεί με τον εξαναγκασμό μας να υπογράψουμε αυτό το Μνημόνιο, του οποίου οι όροι ήταν εμφανώς και απολύτως απραγματοποίητοι.

5. Τέλος, η περιορισμένη ποσότητα υπογραφών μιας επιστολής προς τον πρωθυπουργό, που άλλωστε η καθυστερημένη αποστολή της την έχει μερικώς επικαλύψει από νέα και τραγικότερα συμβάντα, δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να εκπλήσσει, αφού ήταν αναμενόμενο. Δυστυχώς, το καθηγητικό κατεστημένο, ανά την υφήλιο, είναι γενικά συντηρητικό, φοβάται να εκφέρει γνώμη σε θέματα αιχμής, δεν συμφωνεί εύκολα με οτιδήποτε και γενικά προτιμά να παραμένει "εντός των τειχών". Αλλωστε, η προσθήκη του "αξιότιμου", στην προσφώνηση του ΓΑΠ τα λέει όλα! Δεν είναι;

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

----- Original Message -----

From: Christos Fifis

To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org

Sent: Tuesday, May 31, 2011 6:47 AM

Subject: Re: [HELLENIC-PROFESSORS-PHDS] Εθνικό νόμισμα

Αγαπητέ κύριε Σταμπολιάδη,

Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται με έκδοση νέου χρήματος, μάλλον δημιουργούνται πολλά περισσότερα.

Το πρόβλημα του Ελληνικού κράτους θα διορθωθεί με το νοικύρεμα, με τις περικοπές, με τον περιορισμό του κράτους,

-δηλαδή με τον περιορισμό των δημοσίων υπαλλήλων, με τον περιορισμό ή συγχώνευση των πανεπιστημίων και πανεπιστημιακών σχολών,

των νοσοκομείων, των δημοσίων υπηρεσιών που δεν ελέγχονται για την ποσότητα και ποιότητα του έργου που προσφέρουν και του

προσωπικού και πόρων που χρησιμοποιούν. Επειδή είναι κατανοητό ότι οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων θα ήταν αρκετά οδυνηρό,

μολονότι στον ιδιωτικό τομέα αυτό συμβαίνει καθημερινά, μια λύση θα ήταν, ένας μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων σε μη παραγωγικές

υπηρεσίες να απασχολούνται και να πληρώνονται μόνο με μισό ωράριο. Θα εξακολουθούσαν να είχαν ένα εισόδημα και ίσως η ποιότητα

και αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών να βελτιωνόταν, και ο δημόσιος προϋπολογισμός θα έπαιρνε μια μεγάλη ανάσα. Ακόμη ο αριθμός

των βουλευτών να περιοριστεί από τις επόμενες εκλογές στους 200, κάτι που απλώς χρειάζεται μια απόφαση της σημερινής Βουλής

και δεν παρουσιάζει κανένα συνταγματικό κώλυμα.

Παρόμοιο πρόβλημα με την Ελλάδα έχει ως ένα βαθμό και η Αγγλία αλλά δεν προσπαθεί

να το λύσει με έκδοση νέου χρήματος, ούτε με προτάσεις για στάσεις πληρωμών, αλλά με περικοπές και είσπραξη των φόρων.

Αν υπήρχε η δραχμή και κάθε φορά, με έκδοση νέου χρήματος, (διολίσθηση λεγόταν μάλλον βολικά το τελευταίο διάστημα), το

αποτέλεσμα θα ήταν πληθωρισμός και ελάττωση της αγοραστικής αξίας μισθών και συντάξεων. Οι εργαζόμενοι μπορεί να παίρνουν

μισθούς ή και αυξήσεις αλλά η συνολική αξία του χρήματος γίνεται κάθε φορά μικρότερη, την αξία του χρήματος

την τρώει ο πληθωρισμός. (Οι γονείς μας θυμούνταν τον οικονομικό εφιάλτη της κατοχής για όλη τους τη ζωή).

Χρήστος Ν. Φίφης (PH.D)

From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG] On Behalf Of Elias Stamboliadis
Sent: Monday, May 30, 2011 4:45 PM
To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG
Subject: Εθνικό νόμισμα

Αγαπητοί συνάδελφοι,

επειδή τώρα τελευταία πολλά λέγονται από εθνικούς μειοδότες και δραχμοκτόνους, που διαστρέφουν τη σημασία της ύπαρξης εθνικού νομίσματος και τους όρους υπό τους ποιους θα μπορούσε αυτό να αντικατασταθεί με ένα κοινό νόμισμα μιας ευρύτερης κοινωνίας, παραθέτω τις ακόλουθες σκέψεις μου και μία αναφορά στην εγκυρότερη ίσως οικονομική ανάλυση που υπάρχει, από άνθρωπο έμπειρο στη διαχείριση κεντρικών τραπεζών.

Η Παραχώρηση της Κρατικής Εξουσίας συνιστά Προδοσία

Η λέξη κράτος προέρχεται από το ρήμα “κρατώ” που σημαίνει εξουσιάζω. Σκοπός του κράτους είναι η διατήρηση της ευημερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ασφάλειας του έθνους. Από την αρχαιότητα, η υπόσταση και η δύναμις ενός κράτους εκφραζόταν με την έκδοση δικού του νομίσματος που εξασφάλιζε την οικονομική του κυριαρχία στα όρια της επιρροής του, καθώς και την εθνική του ανεξαρτησία. Ιστορικά μόνο οι υποτελείς λαοί είχαν το νόμισμα των κυρίων τους.

Η οικονομική πολιτική ενός κράτους στηρίζεται σε τρεις πυλώνες που είναι; η Δημοσιονομική, η Νομισματική και η Αναπτυξιακή του πολιτική. Τα τελευταία τριάντα χρόνια η Δημοσιονομική πολιτική της χώρας μας έχει μετατραπεί σε μέσον ανάδειξης των κυβερνήσεων στην εξουσία με εργαλεία το ρουσφέτι και τη διαφθορά. Οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, που συντελούν στην ανάπτυξη, έγιναν βορά στον κομματικό συνδικαλισμό και η διατήρηση του βιοτικού επιπέδου στο σημερινό επίπεδο στηρίχθηκε σε δάνεια με όρους τοκογλυφίας.

Το τελευταίο κτύπημα, που μάλιστα συνέβαλε ουσιαστικά και στην ταυτόχρονη υποδούλωση της χώρας, ήταν η παραχώρηση σε ξένους του κυριαρχικού δικαιώματος και της δυνατότητας του κράτους μας να εκδίδει δικό του νόμισμα, τη Δραχμή. Αρχικά εξαπάτησαν το λαό με την προβολή και αποδοχή του Ευρώ σαν το σκληρό νόμισμα που θα εξασφάλιζε τάχα την οικονομική μας σταθερότητα. Η αλήθεια που τελικά αποκαλύπτεται είναι ότι, το Ευρώ εκδίδεται από μία εξουσία στην οποία δεν ανήκουμε ουσιαστικά ως μέλη, συμμετέχουμε με κλείδα 2,5% μόνο και υφιστάμεθα τις συνέπειες κατά 100%, διότι η Ευρώπη δεν αποτελεί πολιτική συνένωση των λαών αλλά μία αρένα οικονομικού ανταγωνισμού χωρίς κοινωνική συνοχή, χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική και χωρίς αλληλεγγύη.

Η έλλειψη εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής και ο υπέρμετρος δανεισμός, έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε πτώχευση και υποτέλεια. Οι λιγοστοί πόροι μας διατίθενται για την αποπληρωμή του απεχθούς και επαχθούς χρέους*, εις βάρος των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και μάλιστα απειλούν με ολοκληρωτική στάση πληρωμών εάν δεν αποδεχθούμε του όρους των δανειστών μας. Μία βασική αιτία του προβλήματος είναι η αδυναμία του κράτους να εκδώσει εθνικό νόμισμα για να διαχειριστεί τα προβλήματα της οικονομίας του. Η ειρωνεία είναι ότι οι υπηρέτες των ξένων συμφερόντων, διαστρέφοντας την αλήθεια, μας απειλούν επί πλέον ότι θα αναγκασθούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή εάν δεν υποταχθούμε. Ας μάθουν όμως ότι αυτό θα το κάνουμε μόνοι μας έτσι και αλλιώς όταν θα τους διώξουμε και θα αναλάβουμε τη σωτηρία της πατρίδος μας .

Σήμερα αντί να εκδώσουμε νέο χρήμα για να καλύψουμε τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες μας είμαστε υποχρεωμένοι να το δανειστούμε με αντάλλαγμα την εθνική μας κυριαρχία. Μας απειλούν μάλιστα ότι θα κατεβάσουν τα ρολά εάν δεν συναινέσουμε στη προδοσία. Δεν καταλαβαίνουν φαίνεται ότι όταν κατέβουν τα ρολά αυτοί θα βρεθούν αυτομάτως έξω από το μαγαζί. Εφόσον η δική τους εμμονή συνιστά προσπάθεια υποδούλωσης της χώρας, τότε η δική μας συναίνεση στην παραχώρηση της εξουσίας του κράτους μας συνιστά προδοσία. Θα είμαστε επικατάρατοι εάν δεν αγωνιστούμε υπέρ του έθνους μας ενάντια στην εξελισσόμενη προδοσία.

Με έναν μόνο όρο θα μπορούσαμε να μείνουμε στο Ευρώ. Να γίνουμε όλοι ισότιμοι πολίτες μίας Ευρωπαϊκής κοινωνίας με κοινή δημοσιονομική πολιτική και όχι ανάπηροι ουραγοί μιας ανταγωνιστικής αγοράς. Μέχρι τότε: Ναι στον Οβολό, Ναι στη Μνά, Ναι στο Τάλαντο, Ναι στη Δραχμή, Ναι στο Εθνικό Νόμισμα, Ναι στην Ανεξαρτησία μας.

Ηλίας Σταμπολιάδης,

Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, elistach@mred.tuc.gr

*Σπύρος Λαβδιώτης, “ Χρειαζόμαστε ένα νέο Σόλωνα - Σεισάχθεια”, Εκδόσεις Κάκτος, Αθήναι 2011

____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
MailScanner has detected a possible fraud attempt from "www.greece.org" claiming to be Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
MailScanner has detected a possible fraud attempt from "www.greece.org" claiming to be Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.
____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.

____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.

____________________________________________________________________
The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.